Drugi pokój – dramat Zbigniewa Herberta.
Spektakl w ramach projektu #studencinascene (14 listopada o godz. 19.00, Teatr Druga Strefa, ul. Magazynowa 14A)
Współczesna interpretacja dramatu Zbigniewa Herberta w 100. rocznicę urodzin dramaturga w koprodukcji Teatru Hybrydy UW i Teatru Druga Strefa w Warszawie.
Spektakl przeniesiony w realia współczesnego świata staje się głębokim studium problemów trawiących współczesne relacje międzyludzkie. Czy tytułowy „Drugi pokój” to jedynie fizyczna przestrzeń, o którą toczy się walka, czy może raczej metafora skrywanych pragnień, lęków i traum, których bohaterowie nie potrafią otwarcie wyrazić?
Inscenizacja zderza ze sobą dwie wizje „Drugiego pokoju”. Z jednej strony mamy młodą parę, pogrążoną w euforii namiętności i zauroczenia, pragnącą wspólnie rozpocząć nowe życie. Z drugiej strony rzeczywistość brutalnie weryfikuje ich ideały, ujawniając ignorancję, gniew, pożądanie i strach, które kumulują się między nimi.
Źródłem tych emocji staje się brak przestrzeni nie tylko fizycznej, ale również psychicznej. Zamknięci w ciasnej przestrzeni mieszkania bohaterowie nie potrafią stworzyć dystansu niezbędnego do zdrowej relacji. Uwikłani we własne ograniczenia i iluzje, nie potrafią otwarcie komunikować się ze sobą, co prowadzi do narastającej frustracji i niezrozumienia.
Tytułowy „Drugi pokój” może być więc interpretowany jako metafora ludzkiej podświadomości. To tam skrywają się najgłębsze lęki, pragnienia i traumy, które determinują nasze zachowania i wpływają na relacje z innymi. Bohaterowie dramatu Herberta nie potrafią dotrzeć do tego „Drugiego pokoju” w sobie nawzajem, co uniemożliwia im zbudowanie prawdziwie głębokiej i satysfakcjonującej relacji.
Spektakl stawia więc pytania o uniwersalne problemy współczesnych związków. Czy w erze wszechobecnego pośpiechu i konsumpcjonizmu potrafimy jeszcze budować trwałe relacje oparte na szczerości i wzajemnym szacunku? Czy potrafimy pokonać bariery budowane przez nasze własne ograniczenia i lęki? „Drugi pokój” nie udziela gotowych odpowiedzi, ale skłania do refleksji i poszukiwania własnych rozwiązań.
Warto również zastanowić się, czy historia przedstawiona w spektaklu jest jedynie obrazem konkretnej pary, czy też może służyć jako uniwersalny komentarz do kondycji współczesnego człowieka. Czy problemy bohaterów odzwierciedlają szersze zjawiska społeczne i kulturowe? Czy „Drugi pokój” to jedynie metafora skrywanych pragnień i lęków jednostki, czy może raczej odzwierciedlenie głębszych mitów i archetypów zakodowanych w zbiorowej podświadomości?
Interpretacja „Drugiego pokoju” jest wieloznaczna i zależy od indywidualnej wrażliwości widza. Spektakl z pewnością skłania do refleksji nad naturą ludzkich relacji, stawiając trudne pytania o miłość, bliskość i komunikację w dzisiejszym świecie.
Obsada: Aleksandra Rykowska i Jan Zasowski
Reżyseria: Sylwester Biraga
Muzyka: Michał Górczyński
